Neler yeni

Uzayda Dostluk

Katılım
13 Eki 2011
Mesajlar
242
Beğeniler
0
#1
Bir varmış bir yokmuş. Uzayda gezegen çokmuş. Güneş sistemindeki dokuz gezegenin dostluğu dillere destanmış. Hepsi güneşin etrafında fırıl fırıl döner, parıl parıl parlarmış. Baten bu mutlu gezegenler "Saklambaç", bazen de "Yağ satarım bal satarım" oynarmış. Bunların içinde bir tanesi varmış ki adı "Satürn"müş.Aman Allah'ım, o ne güzellik!Görenin gözü kalır, aklı başından gidermiş.
Bu gezegenin başında ışıktan bir taç varmış. Salına salına dönerken her yana ışık saçarmış. Bütün gezegenler Satürn 'ü çok severmiş. Bu durumu bilen Satürn içten içe gururlanırmış.
Bir gün gezegenler, bir araya gelip yakalamaca oynamaya karar vermişler. Merkür saymaya başlamış:
-Uzayda pekmez,
yala yala bitmez.
Gezegencik cik cik cik,
Yıldızcık cık cık cık,
Sen bu oyundan çık.
Satürn'ün ebe olması gerakiyormuş. Ama o bunu istememiş. Başını sallayarak:
-Saymam, saymam, ben ebe olmam!Hiçbir özelliği olmayan bir sürü gezegen var, onlar ebe olsun!Dedikten sonra gururla;
-Ne de güzel parlıyor
Başımda ışık şefi...
Gezegenler içinde
Var mı benden güzeli? demiş. Sanki ortaya gök taşı düşmüş, Herkes şaşırmış. En tecrübeli gezegen Jüpiter, biraz alttan alarak:
-Satürn kardeş, oyunbozanlık etme! Bu hiç hoş değil, demiş.
Satürn bu sözden çok alınmış. Kaşlarını çatarak:
-Gurur değil bu söylediklerim! Şu koca evrende var mı benim gibisi? deyip oradan ayrılmış. Gün görmüş devran sürmüş dünya,işin kötüye gittiğini anlamakta gecikmemiş:
-Arkadaşlar, bu durum hiç hoş değil.Üzerimde yaşayan insanlarda sık sık böyle olumsuz davranışlar görüyorum, deyince Merih merakla sormuş:
-Peki Dünya kardeş,bu olumsuz davranışın çaresi nedir? Söylede arkadaşımızı kurtaralım, demiş. Dünya biraz düşündükten sonra başını sağa sola sallamış:
-Bunun çaresi yok. Yalnızca kişi kendi kendisini kurtarabilir, demiş.
Zaman çok çabuk geçiyormuş. Satürn'ün bu davranışı uzaydakilerin huzurunu bozmuş. Ne o tatlı sözler ne de gülen yüzler kalmış. Satürn her gün aynanın karşısına geçiyor, aynada kendi güzelliğini görünce mutlu oluyormuş. Bu durum günlerce sürmüş. Fakat gün gelmiş Satürn aynadaki güzelliğini seyretmekten de usanmış. Zaten çok geçmeden bir gök taşı, aynaya çarparak onu paramparça etmiş. Satürn hatasını yavaş yavaş anlamaya başlamış. Fakat bir türlü arkadaşlarından özür dilemeyi kendine yediremiyormuş. İşte ne olduysa bu sırada olmuş. Ne başındaki ışıklı taçtan, ne de güzelliğinden bir eser kalmış. Korkuyla ağlayıp yalvarmaya başlamış:
-Dünya kardeşim, Jüpiter dostum Merih arkadaşım neredesiniz? Lütfen yardım edin bana!
Satürn'ün çağrısına ilk cevap Jüpiterden gelmiş.
Babacan tavrıyla:
-Korkma Satürn kardeş. Bu geçici bir durumdur. Aranıza girdiğim için güneş ışıkları sana ulaşmıyor, demiş.
Satürn korkudan iyice sokulmuş Jüpiter'e. Ona yaklaştıkca yüreğindeki dostluğun sıcaklığını hissetmiş. Gerçek güzelliğin, sevdikçe çoğalan, çoğaldıkça, çoğalan taşan ve bütün uzayı dolduran dostluk olduğunu anlamış. Anlamış da kalbini kırdığı arkadaşlarından özür dilemiş.
Uzaydaki hayat, eski haline dönmüş.
Işıl ışıl gezegenler, sevgi şarkıları, dostluk türküleri söylenmeye başkanmış. Bugünü de dostluk bayramı ilan etmişler. O gün bu gündür ne zaman iki yürek birbirini sevse, ne zaman iki el dostça tutuşsa gökyüzünde gezegenler bayram edermişşş...

alıntıdır
 

Forum istatistikleri

Konular
18,892
Mesajlar
30,368
Kullanıcılar
27,851
Son üye
Mfbos
×