- Katılım
- 13 Eki 2011
- Mesajlar
- 269
- Beğeniler
- 1
ÖĞRETMENLER GÜNÜ
-Yarın öğretmenler günü anneciğim, öğretmenime şiir okuyup sürpriz yapmak istiyorum, dedi Ayça.
-Çok güzel düşünmüşsün kızım, öğretmeniniz sizin için faydalı bilgileri öğretiyor, sizin başarılı olmanız içn çalışıyor, hem de sizi çok seviyor. Eminim öğretmenin de çok mutlu olacaktır, dedi annesi.
-Sana öğretmenimin bana öğrettiği bir şiir vardı, onu öğretebilirim dedi annesi.
-Senin-de öğretmenin var mıydı anne? diye sordu Ayça.
-Tabii kızım, ben de senin yaşındayken okula gidiyordum. Elif adında güler yüzlü bir öğretmenim vardı, onu çok severdim. Hatta geçenlerde pazara giderken öğretmenime rastladım, çok şaşırdım. Bizim evin yakınlarında bir eve taşınmış, çok sevindim. Yarın ben de bahçemizdeki çiçeklerden toplayıp, öğretmenimi ziyaret edeceğim, "Öğretmenler Günü" nü kutlayacağım.
-Ben de öğretmenime çiçek götürmek istiyorum anneciğim, dedi Ayça.
-Tamam kızım, bahçemizdeki çiçeklerden toplar güzel birer demet yaparız, dedi annesi.
Annesiyle beraber şiiri birkaç kez tekrarladılar.
GÜLER YÜZLÜ İYİ KALPLİ
BENİM CANIM ÖĞRETMENİM.
ÖĞRETTİKLERİNİ HİÇ UNUTMAM,
SEVGİNİ KALBİMDE SAKLARIM.
Ayça şiiri kısa sürede öğrendi.
-Çiçekleri de sabah toplarız, dedi annesi. Sabah olduğunda Ayça çok heyecanlıydı, annesiyle çiçekleri toplayıp güzel bir demet yaptılar. Ayça servise binerken hâlâ şiirini tekrarlıyordu. Sınıfa girer girmez hemen öğretmeninin yanına giti, elini öptü ve;
-Öğretmenler Gününüz kutlu olsun öğretmenim, sizi çok seviyorum." dedi, çiçekleri verdi, şiirini de hiç şaşırmadan okudu. Öğretmeni çok mutlu oldu. Ayça' ya sarıldı ve;
-Teşekkür ederim Ayçacığım, dedi. Arkadaşları da şiirini çok güzel okuduğu için onu alkışladılar. Ayça eve döndüğünde çok mutluydu. Annesine:
-Şiirimi öğretmenim çok beğendi anneciğim, dedi. Annesi:
-Aferin güzel kızım, haydi bakalım şimdi benim öğretmenime gidiyoruz, dedi.
Elif öğretmen onları karşısında görünce çok şaşırdı. Ayça annesiyle beraber Elif öğretmene çiçekleri verip, Öğretmenler Gününü kutladı. Ayça şiirini Elif öğretmene de okudu. Elif öğretmen çok duygulandı, teşekkür etti.
-Bugün çok mutlu oldum; her zaman gelirseniz çok sevinirim dedi.
Eve döndüklerinde Ayça neşeliydi. Babası da gelmişti. Bugün yaşadıklarını babasına da anlattı.
-Babacığım geçen gün bana büyüyünce ne olmak istiyorsun, diye sormuştun ya, ben şimdi ne olmak istediğimi biliyorum, dedi.
-Söyle bakalım güzel kızım, büyüyünce ne olmak istiyorsun? dedi babası.
-ÖĞRETMEN olmak istiyorum, diye cevapladı Ayça.
(ÖYKÜ TAMAMLAMA)
YARIŞMA YAPIYORUZ
Alican koşmayı çok seviyordu. Oyun saatinde çıktıklarında arkadaşları ile yarışma yaparlardı. Bazen de öğretmenleri onları gruplara ayırır; yarışma yaptırırdı. Alican koşarken arkadaşlarına çarpmamaya özen gösterirdi. Ama bazı arkadaşları yarışmayı kazanmak için arkadaşlarını düşürüp canlarını acıtırlardı. Öğretmenleri onları sık sık uyarırdı. Bir gün bahçade oyun etkinliğinde öğretmenleri sınıfı iki gruba ayırdı. "Yarışma yapacağız çocuklar sakın ama sakın birbirinize çarpmayın." diye uyardı.
Koşacakları mesafeyi gösterdi.
Öğretmenlerinin işareti ile yarışa başladılar. Alican en önde koşuyordu. Gösterilen mesafeye kadar koşmuş geri dönüyordu. Arkasından gelen arkadaşı birden Alican'a doğru yaklaştı....................................
-Yarın öğretmenler günü anneciğim, öğretmenime şiir okuyup sürpriz yapmak istiyorum, dedi Ayça.
-Çok güzel düşünmüşsün kızım, öğretmeniniz sizin için faydalı bilgileri öğretiyor, sizin başarılı olmanız içn çalışıyor, hem de sizi çok seviyor. Eminim öğretmenin de çok mutlu olacaktır, dedi annesi.
-Sana öğretmenimin bana öğrettiği bir şiir vardı, onu öğretebilirim dedi annesi.
-Senin-de öğretmenin var mıydı anne? diye sordu Ayça.
-Tabii kızım, ben de senin yaşındayken okula gidiyordum. Elif adında güler yüzlü bir öğretmenim vardı, onu çok severdim. Hatta geçenlerde pazara giderken öğretmenime rastladım, çok şaşırdım. Bizim evin yakınlarında bir eve taşınmış, çok sevindim. Yarın ben de bahçemizdeki çiçeklerden toplayıp, öğretmenimi ziyaret edeceğim, "Öğretmenler Günü" nü kutlayacağım.
-Ben de öğretmenime çiçek götürmek istiyorum anneciğim, dedi Ayça.
-Tamam kızım, bahçemizdeki çiçeklerden toplar güzel birer demet yaparız, dedi annesi.
Annesiyle beraber şiiri birkaç kez tekrarladılar.
GÜLER YÜZLÜ İYİ KALPLİ
BENİM CANIM ÖĞRETMENİM.
ÖĞRETTİKLERİNİ HİÇ UNUTMAM,
SEVGİNİ KALBİMDE SAKLARIM.
Ayça şiiri kısa sürede öğrendi.
-Çiçekleri de sabah toplarız, dedi annesi. Sabah olduğunda Ayça çok heyecanlıydı, annesiyle çiçekleri toplayıp güzel bir demet yaptılar. Ayça servise binerken hâlâ şiirini tekrarlıyordu. Sınıfa girer girmez hemen öğretmeninin yanına giti, elini öptü ve;
-Öğretmenler Gününüz kutlu olsun öğretmenim, sizi çok seviyorum." dedi, çiçekleri verdi, şiirini de hiç şaşırmadan okudu. Öğretmeni çok mutlu oldu. Ayça' ya sarıldı ve;
-Teşekkür ederim Ayçacığım, dedi. Arkadaşları da şiirini çok güzel okuduğu için onu alkışladılar. Ayça eve döndüğünde çok mutluydu. Annesine:
-Şiirimi öğretmenim çok beğendi anneciğim, dedi. Annesi:
-Aferin güzel kızım, haydi bakalım şimdi benim öğretmenime gidiyoruz, dedi.
Elif öğretmen onları karşısında görünce çok şaşırdı. Ayça annesiyle beraber Elif öğretmene çiçekleri verip, Öğretmenler Gününü kutladı. Ayça şiirini Elif öğretmene de okudu. Elif öğretmen çok duygulandı, teşekkür etti.
-Bugün çok mutlu oldum; her zaman gelirseniz çok sevinirim dedi.
Eve döndüklerinde Ayça neşeliydi. Babası da gelmişti. Bugün yaşadıklarını babasına da anlattı.
-Babacığım geçen gün bana büyüyünce ne olmak istiyorsun, diye sormuştun ya, ben şimdi ne olmak istediğimi biliyorum, dedi.
-Söyle bakalım güzel kızım, büyüyünce ne olmak istiyorsun? dedi babası.
-ÖĞRETMEN olmak istiyorum, diye cevapladı Ayça.
(ÖYKÜ TAMAMLAMA)
YARIŞMA YAPIYORUZ
Alican koşmayı çok seviyordu. Oyun saatinde çıktıklarında arkadaşları ile yarışma yaparlardı. Bazen de öğretmenleri onları gruplara ayırır; yarışma yaptırırdı. Alican koşarken arkadaşlarına çarpmamaya özen gösterirdi. Ama bazı arkadaşları yarışmayı kazanmak için arkadaşlarını düşürüp canlarını acıtırlardı. Öğretmenleri onları sık sık uyarırdı. Bir gün bahçade oyun etkinliğinde öğretmenleri sınıfı iki gruba ayırdı. "Yarışma yapacağız çocuklar sakın ama sakın birbirinize çarpmayın." diye uyardı.
Koşacakları mesafeyi gösterdi.
Öğretmenlerinin işareti ile yarışa başladılar. Alican en önde koşuyordu. Gösterilen mesafeye kadar koşmuş geri dönüyordu. Arkasından gelen arkadaşı birden Alican'a doğru yaklaştı....................................
