3 yaş çocuklarda cinsel gelişim
1-3 YAS ARASI DÖNEM
Bu dönemin en belirgin özelligi çocugun istemli hareketleri yapabilme yeteneklerini kazanmasidir. Çocuklarin gözlenmesi ile çocugun alma-atma, tutma-birakma gibi birbirinin karsiti istemli hareketlerde kontrol kazanmaktan büyük bir haz aldigi görülür. Oysa bu kadar hareketli duruma gelen çocugu çevre hakli olarak kisitlamaktadir.,yine çevre çocugu tuvalet egitimine alistirmak çabasindadir. Bu çocuga kendi sfinkterlerini baskalarinin istegine bagli olarak "tutmayi" ve "birakmayi" ögretmek demektir. Kisaca anne ve diger büyükler çocugun kendi tutma-birakma hazzina karismakta, onun bu serbest seçimine egemen olmaya çalismaktadir. Sabirli, sevgi dolu anne veya diger büyükler çocugun kendi sfinkterleri üzerinde kontrol kazanmis olmasini, belirttikleri sevinç isaretleriyle ödüllendirlerse, yalnizca kendi akillarina geldigi zaman ve yerde degil de çocugun zaten bu gereksinimi duymus olabilecegi zaman ve isaretlere göre tuvalet egitimi uygularlarsa ,çocugun tutma-birakma hazzina dogrudan karismamis olurlar. Çocuk, bu kontrol yetenegini kazanmasi ile çevrenin kendisini daha özerk, daha yeterli insan olarak gördügünü hisseder. Böylece tuvalet egitimi bu çocuk için bir sorun olmadan rahatça çözümlenir.
Çocuk genellikle 20 aylik olduktan sonra tuvalet egitimi için yeterli olgunluga ulasmaktadir. Buna ragmen bu olgunluga bazi çocuklar 18.ayda, bazilari 24.ayda ulasabilirler. Bu nedenle çocugun bir yas dolaylarinda oldugu dönemde tuvalet egitimine baslamak son derece sakincalidir. Tuvalet egitimine baslamadan önce mesane kontrolü, bedensel olarak hazir olup olmadiginin degerlendirilmesi önerilmektedir.
Çocuk daha bu kontrolü kazanmadan, yürüyüp serbestçe hareket etmeye baslamadan, onu erkenden tuvalet egitimine zorlayan titiz çevreler veya sabirsiz,aceleci, baskili sekilde çocugun idrar veya diskisini kendi düsündükleri yer ve zamanda yapmasina çabalayan eriskinlerle karsilasan çocuk, kendi içinde çift isyan ve yenilgiyle karsilasir. Hem kendi anal içgüdülerine karsi güçsüz duruma gelmis hem de disindaki kimselere yenilmistir. Her iki durumda da çocuk gerginlik içindedir. Bu gerginlikten kurtulmak için bilinçdisi savunma mekanizmalarina siginir, örnegin ya bir öncki bebeklik dönemine geriler, yeniden bebekligin bagimli özelliklerini sürdürmeye baslar ya da eriskinlerin kendini kontrol etme çabalarina boyun eger, sanki kimsenin eline koz vermek istemiyormus gibi kendini asiri bir kontrole zorlar. Bu durumda çocuktan düzenli ve temiz olmasi bekleniyorsa asiri düzenli, titiz, temiz duruma gelir. Böylece kendisinden istenenleri fazlasiyla yerine getirmeye çabalayan, kendi asiri kontrolünde doyum arayan titiz bir kisiligin temelleri atilir. Ya da bütün bu disiplin ve baskilara karsi inatçi, hiçbir kontrol ve kural tanimayan,isyankar kisilik gelisir.
.Alıntıdır.
1-3 YAS ARASI DÖNEM
Bu dönemin en belirgin özelligi çocugun istemli hareketleri yapabilme yeteneklerini kazanmasidir. Çocuklarin gözlenmesi ile çocugun alma-atma, tutma-birakma gibi birbirinin karsiti istemli hareketlerde kontrol kazanmaktan büyük bir haz aldigi görülür. Oysa bu kadar hareketli duruma gelen çocugu çevre hakli olarak kisitlamaktadir.,yine çevre çocugu tuvalet egitimine alistirmak çabasindadir. Bu çocuga kendi sfinkterlerini baskalarinin istegine bagli olarak "tutmayi" ve "birakmayi" ögretmek demektir. Kisaca anne ve diger büyükler çocugun kendi tutma-birakma hazzina karismakta, onun bu serbest seçimine egemen olmaya çalismaktadir. Sabirli, sevgi dolu anne veya diger büyükler çocugun kendi sfinkterleri üzerinde kontrol kazanmis olmasini, belirttikleri sevinç isaretleriyle ödüllendirlerse, yalnizca kendi akillarina geldigi zaman ve yerde degil de çocugun zaten bu gereksinimi duymus olabilecegi zaman ve isaretlere göre tuvalet egitimi uygularlarsa ,çocugun tutma-birakma hazzina dogrudan karismamis olurlar. Çocuk, bu kontrol yetenegini kazanmasi ile çevrenin kendisini daha özerk, daha yeterli insan olarak gördügünü hisseder. Böylece tuvalet egitimi bu çocuk için bir sorun olmadan rahatça çözümlenir.
Çocuk genellikle 20 aylik olduktan sonra tuvalet egitimi için yeterli olgunluga ulasmaktadir. Buna ragmen bu olgunluga bazi çocuklar 18.ayda, bazilari 24.ayda ulasabilirler. Bu nedenle çocugun bir yas dolaylarinda oldugu dönemde tuvalet egitimine baslamak son derece sakincalidir. Tuvalet egitimine baslamadan önce mesane kontrolü, bedensel olarak hazir olup olmadiginin degerlendirilmesi önerilmektedir.
Çocuk daha bu kontrolü kazanmadan, yürüyüp serbestçe hareket etmeye baslamadan, onu erkenden tuvalet egitimine zorlayan titiz çevreler veya sabirsiz,aceleci, baskili sekilde çocugun idrar veya diskisini kendi düsündükleri yer ve zamanda yapmasina çabalayan eriskinlerle karsilasan çocuk, kendi içinde çift isyan ve yenilgiyle karsilasir. Hem kendi anal içgüdülerine karsi güçsüz duruma gelmis hem de disindaki kimselere yenilmistir. Her iki durumda da çocuk gerginlik içindedir. Bu gerginlikten kurtulmak için bilinçdisi savunma mekanizmalarina siginir, örnegin ya bir öncki bebeklik dönemine geriler, yeniden bebekligin bagimli özelliklerini sürdürmeye baslar ya da eriskinlerin kendini kontrol etme çabalarina boyun eger, sanki kimsenin eline koz vermek istemiyormus gibi kendini asiri bir kontrole zorlar. Bu durumda çocuktan düzenli ve temiz olmasi bekleniyorsa asiri düzenli, titiz, temiz duruma gelir. Böylece kendisinden istenenleri fazlasiyla yerine getirmeye çabalayan, kendi asiri kontrolünde doyum arayan titiz bir kisiligin temelleri atilir. Ya da bütün bu disiplin ve baskilara karsi inatçi, hiçbir kontrol ve kural tanimayan,isyankar kisilik gelisir.
.Alıntıdır.