Hayatımızın vazgeçilmezi olan değerler, karanlığın içinde parlayan bir yıldız kadar uzak kaldığı zamanlarda, o yıldızın etkisine nasıl girebileceğimiz konusunda hep düşünmüşüzdür.Yıldızlar kadar uzak,bir o kadar da parlak düşünceler, güzellikleri içinde barındırırken "nasıl oluyor da bizler bu güzelliklere erişemiyoruz" diye kim bilir kaçımız, hüzün duvarını, duygularımızla oluşturduğumuz sevimli baltalarla parçalamaya çalışmışızdır.
Her gün adımladığımız yolun yeni keşiflerine uzanabilmek, iş yerimizde her gün yeni bir şeyler öğrenmek, her bakışta -bakan gözlerin sahibi aynı olsa da- yeni dünyalara erişmek;kendimizi yenilemek, kendimizi geliştirmek değil de nedir? Her gelişme, önümüze açılan yeni ufuklar;her yeni ufuklar da önümüze çıkan yeni fırsatlar; değerlendirdiğimiz her fırsat ise, etkisine girmek istediğimiz parlak yıldızlara ulaşmamızı sağlayacak engelsiz yollar demektir.
Fırsatları değerlendirmede başarı gösteremiyorsak bu durum bizi, monoton bir yaşamın acımasız yüzüyle karşılaştırır. Monoton bir yaşamın içerisinde olduğumuz sürece de karamsar bir tutum içerisine gireriz. İşte o zaman kara bulutların üstüne düşen en küçük bir aydınlığı görmek yerine;tam aksine, beyaz bulutlara dokunan siyah noktaları fark ederiz. Elimize uzatılan güllerin ise öncelikle güzelliklerini değil, dikenlerini görürüz.
Olumsuz gibi görünen, mutsuz olmamıza sebep olan birçok şey, aslında bizim ortaya çıkardığımız kendi düşünce ve davranışlarımızın yansımasıdır. Bu durum, fırsatları değerlendirmede geç kalmış olmamızdan kaynaklanmaktadır..
Fırsatlar birer çeşme gibidir.Testimizi doldurmak için acele etmemiz gerekir.Testimizi doldururken ilk bakışta suyun akma hızını ve berraklığını dikkate almamız gerekirmiş gibi gözükse de gün gelir, kaçırdığımız fırsatların biriktirdiği pişmanlıkların altında eziliriz. O hâlde;bahaneler üretmeden, bir gün beğenmediğimiz o bulanık suya bile ihtiyaç duyabileceğimizi düşünmeli, ona göre hareket etmeliyiz. Her şey dört dörtlük, her yer güllük gülistanlık olsun diye beklersek, bulanık diye beğenmediğimiz sudan da mahrum kalabiliriz. Unutmayalım ki,bulanık gördüğümüz o suyu arıtma şansımız her zaman vardır.
ÜLKÜ DUYSAK
Her gün adımladığımız yolun yeni keşiflerine uzanabilmek, iş yerimizde her gün yeni bir şeyler öğrenmek, her bakışta -bakan gözlerin sahibi aynı olsa da- yeni dünyalara erişmek;kendimizi yenilemek, kendimizi geliştirmek değil de nedir? Her gelişme, önümüze açılan yeni ufuklar;her yeni ufuklar da önümüze çıkan yeni fırsatlar; değerlendirdiğimiz her fırsat ise, etkisine girmek istediğimiz parlak yıldızlara ulaşmamızı sağlayacak engelsiz yollar demektir.
Fırsatları değerlendirmede başarı gösteremiyorsak bu durum bizi, monoton bir yaşamın acımasız yüzüyle karşılaştırır. Monoton bir yaşamın içerisinde olduğumuz sürece de karamsar bir tutum içerisine gireriz. İşte o zaman kara bulutların üstüne düşen en küçük bir aydınlığı görmek yerine;tam aksine, beyaz bulutlara dokunan siyah noktaları fark ederiz. Elimize uzatılan güllerin ise öncelikle güzelliklerini değil, dikenlerini görürüz.
Olumsuz gibi görünen, mutsuz olmamıza sebep olan birçok şey, aslında bizim ortaya çıkardığımız kendi düşünce ve davranışlarımızın yansımasıdır. Bu durum, fırsatları değerlendirmede geç kalmış olmamızdan kaynaklanmaktadır..
Fırsatlar birer çeşme gibidir.Testimizi doldurmak için acele etmemiz gerekir.Testimizi doldururken ilk bakışta suyun akma hızını ve berraklığını dikkate almamız gerekirmiş gibi gözükse de gün gelir, kaçırdığımız fırsatların biriktirdiği pişmanlıkların altında eziliriz. O hâlde;bahaneler üretmeden, bir gün beğenmediğimiz o bulanık suya bile ihtiyaç duyabileceğimizi düşünmeli, ona göre hareket etmeliyiz. Her şey dört dörtlük, her yer güllük gülistanlık olsun diye beklersek, bulanık diye beğenmediğimiz sudan da mahrum kalabiliriz. Unutmayalım ki,bulanık gördüğümüz o suyu arıtma şansımız her zaman vardır.
ÜLKÜ DUYSAK